Amiens voor vegans (en ook voor al de andere)

Waarom Amiens

Ik tracht op mijn ecologische voetafdruk te letten. O.a. door geen dierlijke producten te eten, bewuster kleding te kopen, voorkeur geven aan seizoensproducten… en ook door geen vliegtuig meer te nemen. Maar ik ga wel heel graag op reis.

Gelukkig heeft Europa heel wat prachtige plaatsen die ik tijdens heel mijn leven niet allemaal zal kunnen bezoeken. Dit keer ben ik samen met mijn moeder Amiens onveilig gaan maken met onze aanwezigheid.

Al heel wat jaren wil ik de kathedraal van Amiens bezoeken. Een op en top gotisch bouwwerk dat me al jaren lonkt. Eindelijk was het zover.

De busrit naar daar duurde niet waanzinnig lang, dus dat was al een meevaller.
Wat me opviel aan deze stad waren de vele pleinen. Sommigen aangelegd als rijstterassen, maar dan met gras met daarop allemaal strandstoelen, andere geplaveid om rustig rond te kijken naar de bezienswaardigheden …
Amiens heeft zowel heel wat in peto voor de mens die hunkert naar cultuur, maar ook voor de natuurmens was het fijn vertoeven. Is er een shopper in het gezelschap? Ook heel wat winkeltjes kan je in de brede winkelstraten vinden.

Een heerlijke break bij Break

Bij aankomst stapten we hongerig van de bus. We trokken onmiddelijk naar een eethuisje. Break (uit te spreken met een Frans accent), is een gezellig eethuisje waar je voor € 13 een drankje,  mag kiezen, een hoofdgerecht en een dessert. Liever geen dessert? Deze formule kon ook met soep. De vegan cakes zijn danig de moeite, dus ik raad de eerste combinatie aan. De hoofdgerechten zijn niet bijzonder groot van portie, maar in combinatie met het dessert kom je voldaan van tafel. Het beviel ons daar zo, dat we de 2de dag daar onze brunch zijn gaan nuttigen.

Wat mag je je zoal voorstellen als vegan hoofdgerecht? Lasagne met groenten, linzen met zoete aardappelpuree, gegrilde groenten, alles altijd vergezeld van een bordje groen (overgoten met veel vinaigrette) en heerlijk brood. Zijn er mensen in het gezelschap die een angstaanval krijgen bij het gedacht dat ze vegan moeten eten? Ook zij kunnen hun gading vinden bij Break.

Drijvende tuinen

Na een verkwikkende eerste maaltijd bij Break (5 Rue des Chaudronniers) zijn we wat gaan wandelen, richting hortillonnages. Dat zijn drijvende ’tuinen’. Afhankelijk van wie het stukje grond bezit lijkt het soms op een pompoenveld, een bloemenveld, een stuk bos, een buitenverblijf …

De wandeling van de kathedraal naar deze tuinen duurt 10 minuten en daarvoor moet je wandelen door Saint-Leu. Een pittoreske wijk met kleine, kleurrijke huisjes, gelegen aan het water. Daarom noemen ze het ook het kleine Venetië van het Noorden. De enigste gelijkenis met Venetië is het feit dat ze aan het water liggen, maar schattig is het wel. Foto’s ben ik vergeten te maken van die wijk.

Bij de hortillonnages was net een expositie, dus dat was een bezoekje waard. Tussen het groen lag een dikke pad ons aan te loeren. Haast onzichtbaar, perfect in camouflage.

Frieten waar Belgen enkel maar van kunnen dromen

Na wat omzwervingen en een boottocht tussen de drijvende tuinen zijn we gaan eten bij La Maison à Vapeur (22 rue Dusevel). Een gelegenheid die vlak aan de kathedraal gelegen is en dus een ideale uitvalsbasis om nadien nog wat te gaan wandelen. Het eethuis dankt zijn naam aan een roman van Jules Vernes. Deze bekende schrijver heeft in deze stad de vlam van zijn leven ontdekt en heeft daar veel van zijn boeken geschreven. Het eethuis heeft slechts 1 vegan gerecht op de menu staan. Een burger en deze wordt begeleid met een royale portie frieten. Ik ben een erg grote eter, maar ik kreeg mijn maaltijd met de beste wil van de wereld niet op. Heel jammer, want ik heb nog nooit zo’n goede frieten gegeten als toen. Mijn moeder die haast 65 jaar op deze wereldbol loopt bevestigde deze frietervaring. Hun geheim? Ze bakken hun frieten 3x!

Verbluffende kathedraal

En dan volgt de visuele kers op de taart… In de zomer krijg je een prachtig lichtspektakel te zien. Eens de zon helemaal onder is belichten ze de enorme, gothische kathedraal op adembenemende wijze. In 2019 heb je tijd tot 22 september om dit nog mee te maken.

Het duurt een klein uur en het is volledig gratis. Ik ben nog niet zo vaak overdonderd geweest, maar dit was haast niet te bevatten. Prachtig, afwisselende kleuren en projecties. Soms leek het een modern kunstwerk en een fractie later leek het gebouw uit elkaar te spatten en in de grond te zinken. Als afsluiter projecteren ze vibrante kleuren zodat je een beeld krijgt van de authentieke schilderingen op de buitengevel.

 

Uitvluchten om nog eens terug te keren

Na een heerlijk nachtje slapen in een fijn hotel moesten we helaas al snel de bus op, waardoor we geen tijd meer hadden om het museum te gaan bezoeken.

Wat met opviel in Amiens waren het grote aantal bio-winkels. Iets dat voor een vegan toch altijd meegenomen is. Een verstoog met lekkers is moeilijker te vinden in de bio-winkels, maar een snack, drankje … kan je er eenvoudig vinden. Ook de vegan kazen waren er goed vertegenwoordigd.
Er is zelfs een heuse vegan-winkel, Vivanie (2 Rue Henri IV). Deze was helaas gesloten tijdens mijn aanwezigheid. Ik heb dus een uitvlucht om volgend jaar nog eens een trip naar daar te maken en ook een heerlijk brood van Amiens mee te nemen.

– Au revoir! –